We kunnen ons geen RPG-liefhebber voorstellen die Ocotopath Traveler uit 2018 niet gespeeld heeft. Op alle vlakken overtrof het de concurrenten, maar vooral de grafische stijl gooide hoge ogen. De zogenaamde HD-2D graphics, waarin een ouderwetse tekenstijl gecombineerd wordt met moderne 3D-beelden, gaan in het vervolg hand in hand met een episch verhaal waarin acht personages elkaar kruisen. Pieter Kesselaers

Net als in het origineel, vertelt Octopath Traveler II het verhaal van acht personages met elk hun eigen achtergrond en motieven. Ze willen in tegenstelling tot het cliché geen wereld redden, maar wel afrekenen met hun eigen problemen. Je kiest bij aanvang één van de acht personages waarmee je het avontuur begint. Ieder personage deelt een avontuur met een ander en het gaat zoals in het origineel dus niet om acht verschillende verhaallijnen. Deze zijn van hoge kwaliteit en bevatten de nodige humor, spanning en plotwendingen om het vanop het puntje van je stoel te volgen. De meeste personages beschikken over unieke eigenschappen die invloed hebben op het spelverloop.

unieke gevechten

In het gezelschap heb je personages van alle kalibers. Een soldaat, een dief, een beestachtige, je kan het eigenlijk zo gek niet bedenken. Computergestuurde NPC’s kunnen gerectruteerd worden, monsters kunnen gevangen worden om nadien zelf te gebruiken, er kunnen duels aangegaan worden met willekeurige dorpelingen om nieuwe skills te leren, en ga zo maar voort.

De gevechten gebeuren zoals we die het liefst zien: turn based, wat betekent dat iedereen op zijn beurt de aanval inzet. De manier waarop dat hier opgebouwd zit is nieuw en verplicht je tot nadenken. Vijanden hebben schilden die slechts gebroken kunnen worden met een bepaalde aanval. Het is aan jou om te ontdekken wat deze zwakte is. Sommige vijanden zijn sterk tegen zwaardaanvallen, bij anderen wordt het schild gebroken door een rake slag met een pijl of een vuuraanval. Nadat een schild gebroken is, richt je extra schade doe en zal de vijand dus sneller het loodje leggen.

Het hoogtepunt van Ocotopath Traveler II is de grafische pracht waarop de game gebouwd is. Met wat moeite kan je de pixel tellen en waan je je in een klassieke Final Fantasy-game, maar niets is minder waar. De kleurrijke decors en personages, de lichteffecten, de speciale effecten tijdens gevechten en daarbuiten: Octopath Traveler II is misschien wel de mooiste JRPG die we ooit zagen. Het geluid, overigens, moet niet onderdoen voor de hoogwaardige grafische pracht.

Het is moeilijk om iets negatief te vertellen over Octopath Traveler II. Wie de game naast het origineel legt, ziet misschien wat weinig vernieuwingen, maar dat weerhoudt ons niet om van minuut één tot uur zestig van deze topper te genieten.

4/5

De tijden waarin we massaal racegames speelden lijken vervlogen. Doorgaans verschijnen er jaarlijks maar enkele noemenswaardige titels waarin je achter het stuur van een bolide kruipt. De Nintendo Switch is echter een uiterst geschikt medium voor het spelen van dergelijke games. Potjes zijn doorgaans kort en de instapdrempel relatief laag voor alle leeftijdscategorieën.  Pieter Kesselaers

WRC Generations is de opvolger van WRC 10, dat voor het eerste keer in elf delen het cijfer achteraan weglaat. De gamereeks gaat al sinds mensenheugenis mee en deed alle consoles aan vanaf de eerste PlayStation. Het relatief lage aanbod van racegames voor de Switch, is te wijten aan de technische beperkingen van de handheld. De rekensnelheid is beperkt en laat dat net datgene zijn wat voor dergelijke games belangrijk is. En hoewel de graphics van WRC Generations zeker niet slecht zijn, komt het niet in de buurt van de grote jongens van het genre Gran Turismo en Forza.

skiën

Het zal dus van de gameplay moeten komen. De eerste uren in Generations voelt alsof je op de skilatten staat, op harde sneeuw. De besturing is dan ook gevoelig en meermaals belandt je met je wagen in de kant, met alle gevolgen van dien. Volle gas vooruit en even hard in de remmen is in de rally áltijd een slecht idee. Je dient voorzichtig in te sture, te remmen en vooral te luisteren naar je co-piloot. Deze geeft je zorgvuldige instructies bij het insturen van een bocht of het naderen van een obstakel. Toch hadden we iets meer baanvastheid gehoopt.

Nieuw is de toevoeging van hybride wagens, net zoals in het reguliere WRC-seizoen. Leuk hieraan is dat de batterij geladen wordt bij iedere keer je in de remmen gaat. Ze krijgen verder een extra boost wanneer je het gaspedaal volledig tegen het metaal duwt. Verder is de besturing gelijkaardig aan die van de normale wagens. Een andere vernieuwing is de toevoeging van extra parcours. In totaal worstel je door 21 locaties over welgeteld 165 banen. Dit zorgt voor een variatie van ijzige wegen tot zanderige en modderige heuvels.

De 50-jarige verjaardag van WRC gaat gepaard met een middelmatige game. En hoewel er in beperkte mate zeker sprake is van voldoening bij het behalen van een scherpe tijd, zijn de controls te gevoelig, de graphics te matig en is er (nog) geen sprake van een online modus. Voor wie dan wel? Raceliefhebbers van het eerste uur die zich willen verdiepen in het bochtenwerk van de rallysport.

2,5/5

Haast elke Final Fantasy-game heeft intussen een remake ondergaan. Van de games die dateren uit het begintijdperk van he gamen, toch recente titels uit het tijdperk van de PlayStation 3. Crisis Core: Final Fantasy VII is dan misschien geen typische Final Fantasy-game, toch was de RPG uit 2007 een schot in de roos. Eén van de topgames van de PSP is nu verkrijgbaar voor pc, PS4, PS5, Xbox One, Xbos Series X/S en Nintendo Switch. Pieter Kesselaers

We kunnen ons het weerzien met het hoofdpersonage uit Final Fantasy VII nog zo voor de geest halen. Cloud Strife had onze tien jaar daarvoor verlaten in wat nog steeds één van de meest iconische videogames uit de geschiedenis is. De graphics waren in die tijd al uitstekend, maar uiteraard niet meer volgens de normen die we gewend zijn. Het grote verschil met het origineel zit hem dan ook in de grafische opknapbeurt. Met een geheel nieuwe engine zien de personages er uistekend uit, omgevingen uiterst gedetailleerd en zijn de menu’s een stuk scherper. Uiteraard zijn de verschillen pas echt merkbaar als je Crisos Core Reunion speelt op de nieuwste generatie spelconsoles.

snelle JRPG

Je volgt nog steeds een lineair pad er is weinig ruimte om de wereld vrij te verkennen. Missies zijn zodanig opgesteld, dat je ze met een druk op de knop kan activeren. Vaak hoef je geen grote afstanden te overbruggen om een gevecht te beginnen. Die gevechten gebeuren in real-time, wat betekent dat je niet steeds hoeft te wachten tot de vijand zijn slag geslagen heeft. Op de Nintendo Switch, waarop we Crisis Core Reunion testten, verliep alles vlekkeloos en ook op de andere consoles zijn er technisch geen vertragingen te bemerken. Verder zien we alle elementen uit de FF-reeks terugkomen, van summons, tot Limit Breaks en de typische slotmachine uit het origineel die speciale krachten oproept na het uitvoeren van een specifieke aanvalscombinatie.

Crisis Core is een bom van een remaster en een geslaagde heractivatie van wat één van de grootste PSP-titels ooit was. Het verhaal is fantastisch, al neemt het zich zelden serieus. Het epische dat we kennen uit alle delen tussen 7 en 12 zijn daardoor ver te zoeken. De gameplay is extreem snel en daarom niet voor iedereen.

Wil je kans maken op een PS5- of Switch-exemplaar van Crisis Core: Final Fantasy VII Reunion? Stuur dan een mailtje naar redactie@meroo.be met het antwoord op onderstaande vraag. “Wie is het hoofdpersonage in Crisis Core: FVVII Reunion?” Er zijn verschillende juiste antwoorden mogelijk.

3/5

Onze jongste zoon kijkt over mijn schouder mee wanneer ik Dragon Quest Treasures voor het eerst installeer. En je voelt meteen: dit is er eentje voor jou, jongen. Pieter Kesselaers

Voordat jullie massaal naar de gamewinkels rennen: Dragon Quest Treasures heeft geen functie om in het Nederlands te spelen. De dialogen zijn in dat opzicht onverstaanbaar voor de meeste jonge inwoners die de Engelse taal niet machtig zijn. Je kan dat oplossen door zelf te spelen en je kind de controller in de handen te duwen wanneer er gevochten moet worden. Jij vertelt gaandeweg zelf waar het verhaal over gaat.

miniaturen

De hoofdpersonages zijn Erik en diens zus Mia, twee jonge dieven die hun eerste stappen zetten in de wereld van pratende dieren en een uit de kluitengewassen piratenverhaal. Ze zijn de miniatuurversie van zichzelf uit de recent verschenen Dragon Quest-titels, die meer bedoeld zijn voor het oudere publiek maar ook best verwerkt kunnen worden op de manier die ik hierboven schreef. Voor die oudere spelers is dit een leuke prequel en geregeld een blij weerzien met figuren die ze kennen uit de oudere delen in de reeks.

Het doel is om een basis te bouwen vol schattenjagers met het geld dat je onderweg verzameld in kisten of door het verslagen van monsters. Die gevechten verlopen turn-based, wat betekent dat iedere speler om de beurt een aanval kan inzetten. Dit geeft je voldoende tijd om na te denken over je volgende zet. Die zet kan een magische spreuk zijn of een rake slag met je knots of zwaard. Op dit vlak zullen de ervaren gamers afhaken, aangezien de gevechten simpel opgezet zijn. Door op de knop te rammen, win je de meeste gevechten. Je teamgenoten vallen automatisch aan en hoef je niet te bedienen. Sommige vijanden kan je rekruteren om later in te zetten in moeilijkere gevechten.

Qua sfeer zit het in Dragon Quest Treasures helemaal snor. De wereld is knap vormgegeven en de charme typeert de Dragon Quest-reeks. Monsters zijn aaibaar, de omgevingen knap (maar we zagen al beter) en technisch werkt alles zoals we van een A-game verwachten. Ook de muziek is werkelijk fenomenaal.

Voor als je het niet begrepen hebt: Dragon Quest Treasures is een ideale game voor jonge gamers of spelers die voor willen kennismaken met de typische Japanse rollenspellen. Een multiplayer ontbreekt echter en de gevechten mochten nét wat meer zijn. 

4/5

Leren doen kinderen het liefst spelenderwijs. Het is zelfs bewezen dat leerstof verwerken op een speelse manier efficiënter is dan op de harde manier. Koning Schaak teert op die theorie en laat jonge kinderen het klassieke schaakspel op een nieuwe manier benaderen. Pieter Kesselaers

Slechts een klein percentage kan schaken. Het eeuwenoude bordspel kent nochtans relatief eenvoudige spelregels. Toch is de drempel vaak te hoog om kinderen te leren schaken en ook ouderen laten het tactische spelletje vaak aan zich voorbijgaan. Maar daar kan Het Verhaal van Koning Schaak wel eens verandering in brengen. Jonge kinderen leren ermee dankzij met behulp van gekke verhalen, levendige illustraties, aangepaste schaakstukken en een uniek schaakbord. Het spel verlaagt de drempel zelfs dusdanig, dat spelertjes van drie jaar de spelregels reeds leren kennen. Ongezien.

ludieke pionnen

De figuren worden aan de hand van een boek uit de doeken gedaan. Zo is de koning bijvoorbeeld een man die verzot is op lekker eten en door zijn dikke buik slechts één vakje per keer kan bewegen. De vijandelijke koning is dan weer een figuur die zijn diamenten verloor en ze één voor één moet oprapen. En wat dacht je van de kinderen van de koning die dienst doen als pionnen? Je kan het zo gek niet bedenken.

Alle figuren kunnen bevestigd worden op de relatief grote, stevige schaakstukken. Na verloop van tijd kunnen deze verwijderen om zo als echte schakers aan de slag te gaan. Het bord heeft een ludieke versie aan de ene kent, waarop de figuren afgebeeld staan, en een versie die we kennen uit het klassieke schaakspel. De ene zijt toont waarop je de spelfiguren moet plaatsen en laat kinderen het spel zelfstandig opzetten. Zo is het meteen duidelijk waar het paard moet komen en op welke plaats de pionnen plaats moeten nemen.

Ouders die hun kind willen leren schakken hebben met Het Verhaal van Koning Schaak een flinke kanshebber. Spelenderwijs maken ze kennis met de pionnen en worden ze op weg gezet om echte schaakmeesters te worden. Ook wanneer je zelf, als volwassenen, de regels wil leren kennen, is Koning Schaak een optie.

5/5

In de doos: 32 aangepaste schaakstukken, 32 personages; 1 verhalenboek met schaakinstructies, 30 minigame-fiches, 2-in-1 schaakbord, 2 opbergzakken voor schaakstukken en spelregels

De populariteit van boerderijgames kent de afgelopen jaren een enorme stijging. Games als Animal Crossing, waarbij het runnen van een boerderij slechts een onderdeel is, en Stardew Valley hebben het genre op de kaart gezet. Harvestalla biedt een gelijkaardige ervaring en voegt daarbij nog eens een sterk verhaal en geslaagde gameplay toe.

Als liefhebbers van Japanse rollenspellen word je met Harvestalla al vanaf minuut één betoverd. De muziek in het hoofdmenu zet meteen de juiste sfeer neer en doet meteen denken aan games als Final Fantasy en Bravely Default (tevens games van uitgever Square Enix). Middelmatige games in het genre passeren regelmatig toe, dus stonden we eerst enigszins sceptisch tegenover deze nieuwe telg.

Ten eerste is Harvestalla een Japans rollenspel. Je ontwaakt, voor de verandering eens niet in een bed, en gaat op zoek naar je bestaansrede. Onderweg ontmoet je tal van personages die je helpen in het oplossen van dat probleem. Opvallend is dat je bij aanvang kan kiezen voor een mannelijk, vrouwelijk of geslachtsloos personage. Het verhaal draait om de mysterieuze Aria die opduikt vanuit het verleden, seizoensgebonden stenen en jij als protagonist die de geheimen achter deze verschijningen moet oplossen. Dit is kort door de bocht, maar schetst wel dat er wel degelijk over een verhaal nagedacht is.

boerderijtje spelen

Het tweede luik is het boerderijleven. Je plant zaadjes, haalt oogsten binnen en verzorgt dieren die voor extra opbrengsten zorgen. Zo heb je sla, uien, wortels en nog veel meer groenten-, fruit-, en boomsoorten. Deze leveren je een extra duit op, die je dan weer kan gebruiken om in het dorp sterkere uitrusting, zaden of tal van andere items kan kopen. Je boerderij kan je volledig uitbouwen of eerder als optie gebruiken. Dit volledig uitbouwen verlengt de spelduur van Harvestella drastisch. Zo lieten wij de eerste uren het verhaal links liggen, en gingen we volledig op in het planten van zaden en kopen van dieren.

Binnenhuis heb je dan weer de mogelijkheid om voorwerpen te maken en recepten te bereiden in de keuken. Het vrijspelen van deze onderdelen kost geld, maar zou je binnen enkele uren al vrijgekocht moeten hebben. Recepten om bepaalde zaken te maken, ontvang je naar mate het verhaal vordert of door het verslaan van tussenbazen. Een speciale soep koken vraagt diverse ingrediënten die je kan planten of op je avontuur kan aantreffen. Het ene gerecht heeft helende eigenschappen, andere zorgen voor een tijdelijke boost in je aanvalskrachten.

en dan is er nog het vechten

We zouden het haast nog vergeten, maar er moet natuurlijk ook nog gevochten worden. Je reist af naar tal van locaties die telkens uitzonderlijk zorgvuldig gecreëerd zijn. Je volgt redelijk lineair een icoon op je wereldmap en voert ter plekke een actie uit. Vechten gebeurt doorgaans tegen monsters met elks hun sterktes en zwaktes. Als magiër met magische spells of soldaat met zwaar en stevig pantser bekamp je ze alleen of in een party. Die jobklasses zijn overigens elks te verbeteren, door punten toe te wijzen aan de verschillende klaseigen skills.

Verkooprecords zal Harvestalla niet breken, maar is wel een titel waar alle liefhebbers van Animal Crossing, Stardew Valley én Final Fantasy zich zullen mee vermaken. De verassing van het jaar en een RPG die je eigenlijk niet zou mogen missen. Gemiddeld gezien ben je vijftig uur zoet op een normaal speeltempo. Wie zijn tijd neemt, mag daar een paar tientallen uren bijtellen. En nu terug naar mijn kroppen.

★★★★☆

De Nintendo Switch was ooit een console met een groot aantal exclusieve games. Door de jaren heen is het aanbod echter grotendeels vergelijkbaar met dat van PlayStation en Xbox. Mario is één van de weinige gamefiguren die uitsluitend Nintendo’s handheld aandoet. We staan dus net zoals de hyperkinetische konijnen uit Mario + Rabbids Sparks of Hope te popelen om op avontuur te gaan met onze favoriete loodgieter. Pieter Kesselaers

Vijf jaar geleden maakten we kennis met Mario + Rabbids: Kingdom Battle, een tactische shooter die zich afspeelde met de bekende Nintendo-figuren in een herkenbare wereld. De game werd zodanig goed onthaald, dat de makers geen keuze hadden dan er een opvolger voor uit te brengen. Mario + Rabbids: Kingdom Sparks of Hope borduurt verder op het succes en is op alle vlakken (beter). Ook verhaal gaat verder waar Kingdom Battle eindigde. Je reist in een ruimteschip en verkent diverse planeten, telks met unieke eindbazen en vijanden uit het Nintendo-universum.

Mario, Peach, Luigi en de knotsgekke konijnen genieten nog ten volle na van hun overwinning in de laatste game. Die rust is van korte duur, want een nieuwe supervijand duikt al gauw op. In de daaropvolgende tutorial leer je de kneepjes van het vak, waardoor door het niet nodig is om het vorige deel gespeeld te hebben. Ook het verhaal is perfect te volgen zonder voorkennis van het origineel. De gevechten verlopen in een afgesloten map waarbij aanvallen van de tegenstander en die van jezelf elkaar afwisselen. Je denkt zorgvuldig na over je aanval, terwijl de vijand je bestookt met allerlei wapentuig. Dat wapentuig is overigens aan te passen met tal van skins. Extra leuk is dat de rabbids zorgen voor een humoristische insteek. Een konijn verkleed als Mario, bijvoorbeeld. Kunnen we best pruimen.

niet voor iedereen

Helaas kan deze nieuwe telg niet met meerdere personen gespeeld worden. Deze keuze werd bewust gemaakt, om de kwaliteit van de game ten goede te komen. Hoewel er genoeg te doen valt in de modus voor in je eentje, hadden een multiplayer zeker een meerwaarde geweest. Verder is dit deel minder geschikt voor jongere spelertjes. De technische opzet en uitgebreide mogelijkheden bij de gevechten, vereisen toch een zekere maturiteit. Even lekker wegzakken, zoals bij de meeste Mario-games, is in Sparks of Hope niet aan de orde. Verder is de game op alle vlakken uitstekend uitgewerkt en een garantie voor tientallen uren plezier.

★★★★☆

Spellenbouwer SmartGames en dierenpuzzels gaan hand in hand. Het is niet voor de eerste keer dat de fabrikant komt met een spelletje waarbij dieren de hoofdrol krijgen. Deze keer zijn het paarden, die in Horse Academy de breinen van jong en oud een sprongetje laten maken. Pieter Kesselaers

SmartGames kennen we van leerzame, leuke bordspellen. Je vindt ze vaak terug op scholen in de speelgoedkasten van kinderen die graag al lerend werken aan cognitieve vaardigheden als concentratie, flexibel denken, geheugen, planning en probleemoplossend denken. Het gamma van de spellenbouwer is enorm uitgebreid en geschikt voor alle leeftijden.

Horse Acedamy spreekt meteen aan. Het spel werkt met concrete onderdelen zoals een looppisste, hordes en paard. Uiteraard is het instructieboekje weer van de partij. Met daarin tachtig opdrachten in verschillende niveau’s. In het nieuwe spel moet het kind een pad maken aan de hand van de instructie, zodat het paard probleemloos van start- naar eindpunt kan springen. De speelstukken met paden en hordes moeten zodanig gelegd worden, dat er een pad gevormd wordt tussen punt a en b. In het beginnersniveau lukt dat redelijk vlot, maar doorgaans worden de uitdagingen redelijk stevig.

Verschillende games van SmartGames passeerden al de redactie en deze mag zich voegen bij het lijstje van meest geslaagde titels. Wat opnieuw opvalt is de uitermate duurzame bouwkwaliteit, waardoor Horse Academy over verschillende generaties kan meedraaien.

★★★★☆

Waan je tussen de konijnen, paddenstoelen en vossen in een puzzelspel bedoeld voor onderweg. Kan jij het konijntje veilig naar zijn holletje brengen? Pieter Kesselaers

SmartGames kennen we van leerzame, leuke bordspellen. Je vindt ze vaak terug op scholen in de speelgoedkasten van kinderen die graag al lerend werken aan cognitieve vaardigheden als concentratie, flexibel denken, geheugen, planning en probleemoplossend denken. Het gamma van de spellenbouwer is enorm uitgebreid en geschikt voor alle leeftijden.

Zoals veel games van SmartGames, werk je aan de hand van een instructieboekje met startopstellingen en einddoel. JumpIn’ telt zestig opdrachten van verschillende niveau’s, die zowel geschikt zijjn voor peuters als voor voor de geoefende puzzelaars. Nadat je voor de startopstelling gezorgd hebt, is het de bedoeling om het konijn in zijn holletje te krijgen. De pionnen werken magnetisch, waardoor kinderen er perfect onderweg mee aan de slag kunnen. Slaat de verveling toe bij jezelf of een andere passagier, ga er dan gerust zelf mee aan de slag!

JumpIN’ werkt met verschillende pionnen. Paddenstoelen worden op het bord geplaatst en kunnen, zoals in het echt, niet bewegen. Ze blijven een ganse ronde op hun beginpositie. Vossen kunnen elk naar voor en naar achteren zonder over obstakels te springen, konijnen kunnen dan weer verticaal en horizontaal bewegen, maar enkel naar het eerstvolgendde vrije veld, kunnen niet springen over meerdere objecten of lege gaten en mogen over vossen springen. De oplossing is bereikt wanneer alle konijnen zich in de bruine gaten begeven. Lukt het niet? Blader dan gerust naar de laatste pagina’s in het instructieboekje, daarin vind je de oplossing van iedere puzzel.

JumpIN’ is een uitdaging en visueel puzzelspel voor thuis of onderweg. En zoals altijd kunnen zowel kinderen als hun ouders er mee aan de slag.

★★★★★

Telkens we met twee voeten vooruit tackelen op de kuiten van de tegenstander worden we bestraft met een rode kaart. Ook karatetrappen in het aangezicht en voetballen die spontaan vuurvatten, wordt doorgaans niet getolereerd. Gelukkig is daar Mario Strikers: Battle League, waar zulke fratsen wel door de beugel kunnen. Sterker nog: hoe meer agressie, hoe beter! Pieter Kesselaers

De Mario Strikers-reeks is geen nieuwe franchise. Eerder verschenen er al delen op de GameCube en later op de Wii. Het idee is eenvoudig: teams van drie spelers, de computergestuurde doelman niet meegerekend, nemen het tegen elkaar op in een agressief potje voetbal. Ze kiezen uit het (beperkte) aanbod van tien welbekende personages en gaan er vervolgens de grasmat mee op. Echt leuk wordt het wanneer acht vrienden optrommelt en je er vervolgens een robbertje mee vecht, euh, voetbalt.

bananen

Eens op het veld raap je powerup’s op om de tegenstander mee te belagen, je krachten op te laden voor een allesvernietigende tweepunter of pass je naar je teamgenoots in de richting van het doel. De manieren waarop je de tegenstander kan belagen, zijn weggelopen uit de Mario Kart-serie. Je zal dus bananen, bommen en schielden naar harte lust op elkaar kunnen gooien. De game speelt lekker weg en vaak blijft het niet bij dat ‘ene potje en dan stop ik’.

Naarmate je wedstrijden wint, kan je met de verdiende coins je personages van nieuwe outfits voorzien. Zo kan je kiezen voor nieuwe helmen of schoenen die voor meer kracht op het veld kunnen zorgen. Dit gedeelte zorgt voor een RPG-gevoel en een extra reden om naar de game terug te keren. Dit munten krijg je door toernooien of andere game modi tot een goed einde te brengen.

De Switch heeft weinig grote sportgames, maar daar is met de komst van Mario Strikers verandering ingekomen. Het spel mag zich bovendien tot leukste voetbalgame in jaren noemen. Al moeten we erbij vermelden dat de game vooral bedoeld is om samen met een vriend op de bank te ervaren. Zo hebben wij het in ieder geval gedaan.

★★★★☆

De Belgen mogen de Ronde dan niet gewonnen hebben, met Wout Van Aert hadden we wel de absolute smaakmaker. Met Tour de France 2022 voor pc en spelconsoles, kan je zelf een gooi doen naar de gele trui. Al moeten wel enkele kanttekeningen maken. Glenn Van Meerssche en Pieter Kesselaers

Net zoals voetbalspellen, is het aanbod aan wielergames dungezaaid. Of beter nog: naast Pro Cycling Manager en Tour de France, die laatste is een uitgedunde versie van PCM, bestaan er zelfs géén. Je kan dus stellen dat het spreekwoord ‘in het land van de blinde is eenoog koning’ hier redelijk gepast is. Want terwijl Pro Cycling Manager al jaar en dag het favoriete tijdverdrijf is van de gamende wielerfan, is Tour de France eerder matig. Noem PCM gerust een heerlijk managementspel waarin met alle facetten van de wielersport rekening gehouden wordt. Tour de France is dan weer het voorspel voor de real deal.

Pro Cycling Manager 2022

PCM 2022 is dolle pret en piekt in zijn plezier tijdens de grote wielerrondes of Vlaamse klassiekers. Moeiteloos wanen we ons in het strakke lijf van één van onze favoriete coureurs, om nog beter te doen. Evenepoel op een tweede plaats in San Sebastian? Dan doen wij het gelijk nog eens over.

In vergelijking met vorig jaar zien we enkele fijne toevoegingen. De interface is aangepast waardoor je nu nog meer informatie op het scherm ziet. Het doet denken aan die van Football Manager, waarin we in één oogopslag de overwinningen ziet en belangrijkste statistieken nog beter opvallen. Verder is ook het scouting systeem op de schop genomen. Je kan nu een jongerenteam samenstellen en die vervolgens wedstrijden laten rijden. De beste kan je vervolgens uitkiezen om ze deel uit te maken van je team. Ze zelf besturen kan niet, zolang ze in de jeugdreeksen meedraaien.

Verder is de gameplay realistischer gemaakt en wordt er door de tegenstanders actief gereageerd op aanvallen van de renners. We maakten aan de voet ban een klim zelfs oorlog met verschillen aan de top als logisch gevolg. PCM is en blijft een uitstekende titel die je ettelijke uren aan je scherm zal gekluisterd houden, om je ultieme dromen te behalen, zoals het dragen van de regenboogtrui of gele maillot. Of wat dacht je van een winnen van een klassieker. Je kan kiezen om vanaf minuut één instructies aan je team te geven of een wedstrijd te stimuleren. Die instructies houden in: demarreren, volgen, springen, drinken, enzovoort. Dit is intensief en het vraagt veel tijd om de saaiere etappes tot een goed einde te brengen. Je speelt het spel zoals je wil: je spendeert gemiddeld een kwartier per race, spoelt verder tot de sleutelmomenten of laat de wedstrijd in enkele seconden beslechten op automatische piloot. De computer neemt in dat laatste gevallen beslissingen in jouw plaats. Dit geeft minder voeling met het spel en raden we enkel aan in bijvoorbeeld vlakke etappes van 200 kilometer waarbij een massasprunt een zekerheid is. Een niet te missen titel, die vooral interessant is bij hypes rond de rondes en grote dagkoersen. ★★★★☆

Tour de France 2022

En dan heb je nog Tour de France 2022, een afgeslankte versie van Pro Cycling Manager die op maakt gemaakt is van een spelconsole en de beperkte mogelijkheid van een controller. Hierbij is het managementaspect een stuk minder diep en moet je vooral zelf aan het koersen. Dat klint leuk, maar de game is beperkt in kwaliteit. Zo zijn de graphics ondermaats en lijken de animaties af te stammen van de tijd waarin Eddy Merckx de ene trui na andere om zijn schouders mocht hangen.

Net zoals PCM rijd je de typische klassiekers en grote rondes met een renner uit het wielerlandschap. Tour de France 2022 is in veel opzichten een update, minimaal dan, van de vorige editie. De inhoud en het opzet is dan ook weinig verschillend. Je rijdt zelf dooorheen eentonige landschappen en neemt zelf controle over het stuur: je stuurt, versnelt en vertraagt. Gelukkig is een doorspoelfounctie waardoor je de volledige eteappe niet zelf moet uitrijden. Nieuw is dat er meer incidenten op de weg plaatsvinden en renners ziek kunnen worden. Een nieuwigheidje is ‘Race of the Moment’: een wekelijkse uitdaging die je tot een goed einde moet brengen om zo een plaatsje op de online leaderboards te verkijgen. Het is jammer dat de matige vormgeving en achterhaalde graphics ieder jaar opnieuw een doorn in het oog zijn. Ook de saaiheid van wedstrijden (maar dat is koers nu eenmaal grotendeels), zou aangepakt mogen worden. ★★★☆☆

WIN! Wil jij kans maken op een PS5-exemplaar van Tour de France 2022? Stuur dan naar een mailtje naar redactie@meroo.be met daarin de naam van de winnaar van de bolletjestrui uit editie 2022 van de Ronde van Frankrijk. Meedoen kan tot 1 augustus. De winnaar wordt persoonlijk gecontacteerd.

Knappe koppen opgelet: Penguins on Ice is een uitdagend bordspel van spellenbouwer SmartGames waarbij je ijsblokjes moet draaien zodat ze netjes in elkaar passen. 

De bordspellen van SmartGames genieten onze voorkeur als het gaat om leerzaam spelen. De uitstekende bouwkwaliteit, eenvoudige regels en interessante spelregels, zorgen steeds weer voor uren leedvermaak. Het is niet voor niets dat veel scholen de games massaal in huis halen, om zo leerlingen te laten werken aan belangrijke vaardigheden als inzicht en logisch denken. Ook voor thuis zijn ze geschikt om samen met het gezin te spelen. Penguins on Ice is geen uitzondering.

In de doos: vijf draaibare tegels met daarop een pinguin, een boekje met honderd opdrachten en een spelbord van harde plastiek. Wie aan vaardighede zoals ruimtelijk denken, logisch denken en strategisch plannen wil werken, heeft aan Penguins on Ice een vette kluif. De opzet van het spel is dat je de pinguins op aangegeven plaats op het spelbord zet. Hierbij kan je tegels manipuleren, zodat ze op het bord passen. Het opdrachtenboekje geeft aan waar de pinguin exact moet staan. Zoals wel vaker, zijn de opdrachten opgedeeld in verschillende niveaus. Zo krijgen zowel beginnende spelers als ervaren rotten genoeg uitdaging voor de kiezen.

moeilijk

De mogelijkheid tot het verdraaien van de tegels, zorgt voor tig aantal mogelijkheden. Zoveel zelfs, dat je redelijk wat draaibewegingen moet verrichten om uiteindelijk alle tegels op weg te krijgen. Ook is het soms verwarrend om snel te zien welke stukken er in welke richting draaien. De andere kant van de medaille is dan weer dat de voldoening groot is wanneer je een opdracht tot een goed einde gebracht hebt.

Penguins on Ice is een uitdagend puzzelspel waarbij je het voelt kraken. De vormen draaien zodat ze op het spelbord passen klinkt simpel, maar dat is het niet. Uitdagend voor alle leeftijden, al is het voor de jongste spelers misschien nét iets te moeilijk. Het spel heeft bovendien geen multiplayer, wat de levensduur mogelijks wat naar beneden trekt.

★★★☆☆

Chrono Trigger wordt door de kenners bestempeld als één van de beste rollenspellen uit de geschiedenis. Het eerste vervolg daarop, Chrono Cross, verscheen echter nooit buiten Europa. Met Chrono Cross: The Radical Dreamers Edition kunnen we eindelijk genieten van een titel die nauwelijks moet onderdoen voor het origineel. Pieter Kesselaers

Vroeger was alles beter, of toch wanneer het neerkomt op videogames met sterke personages, sfeervolle werelden en dito soundtrack. Chrono Cross dateert uit 1999 en verscheen uitsluitend in Japan op de eerste PlayStation. De meningen waren echter verdeeld, omdat Chrono Trigger de lat dusdanig hoog legde. Anno 2022 zijn we echter meer dan tevreden, dat we nog eens als vanouds kunnen snoepen van een meesterwerk.

Chrono Cross vergelijken met games van vandaag is onbegonnen werk. Je merkt aan alles dat je een videogame aan het spelen bent die intussen bijna 25 jaar oud is. Wel kreeg het de nodige grafische upgrades waardoor het verschil met vroeger wat minder groot. Waar ons we al stoorden, was de framerate die aan de lage kant is. Daardoor voelt de game minder vloeiend. Fans van het Japanse rollenspelen als deze halen de game echter in huis om andere redenen en kunnen gerust wegkijken van de technische mankementen.

pareltje

Laat ons stellen dat Chrono Cross wel degelijk een pareltje is. De vele cutscenes en een totaal van 45 speelbare personages hoeven niet onder te doen voor games als bijvoorbeeld Bravely Default en andere vergelijkbare titels in het genre. De prachtige muziek doet ons wegdromen. Je kruipt in de huid van hoofdpersonage Serge, die in een alternatieve wereld belandt waarin hij jaren voorheen verdronk. Op zoek naar zichzelf krijgt hij de loodzware taak om de wereld van haar ondergang te redden. Daarbij krijgt hij de nodige steun van een scala aan personages die diepe achtergronden.

De gevechten verlopen turn based en worden geactiveerd wanneer in de open wereld monsters tegen het lijf loopt. Je kiest een aanval, waarna de tegenstander aan de beurt is. Die aanvallen kunnen rake zwaardslagen of magische spreuken. Net zoals vroeger zijn deze eenvoudig en na een tijdje repetitief. Toch gooit Chrono Cross het over een andere boeg. Bij een aanval met een bepaalde spreuk zal de omgeving veranderen in een bepaalde kleur, waardoor bijvoorbeeld vuuraanvallen effectiever worden. Spreuken zijn echter maar eenmalig te gebruiken, waardoor nadenken een must wordt. Verder wordt er gewerkt met slaagpercentages. Zwakkere aanvallen hebben meer kans op succes, terwijl zware attacks sneller gemist kunnen worden.

Radical Dreamers

De remaster komt met nieuwe features, die Chrono Cross speelbaarder maken. Een auto-battle knop laat gevechten deels automatisch gebeuren, een knop om alles te versnellen en zelfs een functie op je personages onsterfelijk te maken. De naam Radical Dreamers wers speciaal aan deze toegevoegd en dat is niet voor niks. Dit is een visual novel met een beperkt plot en niet meer dan een curiositeit voor de allergrootste liefhebbers

We zijn altijd wel te vinden voor een heerlijke Japanse RPG en Chrono Cross is daar geen uitzondering op. Het is echter wel een titel die de sporen van vroeger nog meedraagt, maar op het einde van de rit is dat zeker geen minpunt. Wie een half oogje toepinkt gaat samen met Serge en co. een mooi avontuur tegemoet.

★★★★☆