Na onze episode van de Power Rangers, was het nog eens tijd voor een gouwe ouwe actiefilm in een reeks waar we reeds aan de achtste film zijn. Het voelt nog alsof het gisteren was, dat we naar de eerste Fast and the Furious film-keken en zagen hoe Paul Walker iedereen ownde.
Dat we allemaal zaagde op het feit dat Fast and the Furious Tokyo Drift echt nergens op sloeg en het einde van film 7, waar we gezamenlijk de zakdoeken voldeden, door het afscheid van Paul Walker.
Ik had niet de hoogste verwachtingen van deze film, want het zou wel eens de film te veel kunnen zijn. Het was de vorige keer al op zo’n mooie manier geëindigd. Maar met hoop in ons hart trokken we naar Kinépolis Antwerpen, voor The Fate of the Furious.
And GODDAMN wat een film! De échte tuningtaal en racevibe was verrassend weinig aanwezig, maar mij stoorde dat niet want de film had een soort Jason Bourne-karakter gekregen. Meer mano-a-mano fights, maar toch ook gekke auto’s die (zoals mijn vrouw zei) er LOS over gaan. En daar hebben we ons absoluut niet aan gestoord (op het stukje van de 100.000 zelfrijdende auto’s na).
Er is een mooie Paul Walker referentie, die ik niet zal spoilen en oké, daar heb ik misschien wel één of twee traantjes gelaten, maar overwegend was de film hilarisch grappig, zonder een echte komedie te worden. Ik raad iedereen aan deze film te gaan kijken. Of je ze nu allemaal gezien hebt of niet…
Voor de mensen die een marathon organiseren: het is geen schande om Tokyo Drift over te slaan! Daar gaat niemand boos om zijn!
We hebben ook een beeldverslag gemaakt van het Kinépolis Furious Ride event. Zie hieronder:
