Jason Momoa is een van de mensen die we liever niet in een donker steegje tegenkomen. We zien hem liever ravage aanrichten op het televisiescherm, zoals hij dat ook in Aquaman doet. Ook in enkele episodes van Game of Thrones was hij als Khal Drogo geen katje om zonder handschoenen aan te pakken.
Omdat we onszelf niet beschouwen als experts van het genre, kunnen we deze nieuwe DC-telg met open vizier bespreken. We zien Arthur Curry als hoofdrolspeler van een personage dat in 1941 voor het eerst te zien was. Aanvankelijk had hij niet meer dan een bijrol, maar al snel kreeg hij zijn eigen strip.
Momoa kruipt dus in de huis van Arthur Curry, de zoon van Jan Modaal en niemand minder dan Atlanna (Nicole Kidman), Queen of Atlantis. Op een dag krijgt hij het bezoek van Mera (Amber Heard), prinses van het koninkrijk Xebel, die hem vraagt een machtige drietand te vinden ergens op aarde en zo de heerser te worden van de zeven zeeën. Eerst staat hij weigerachtig tegenover de roeping, maar hij erkent dat alleen hij de vrede kan herstellen. Ook al wil zijn broer net het omgekeerde: de wereld naar de vaantjes helpen. Zijn superkracht om met vissen te communiceren zal hem daarbij moeten helpen.
Dat Momoa een heerlijke acteur is, staat als een paal boven water. In Aquaman is hij een zaligheid om naar te kijken en zijn zachte karakter maakt hem sympathieker dan bijvoorbeeld een Batman. En net wanneer je denkt alles van hem gezien te hebben, komt hij met een onverwachte actie of een grap die ons meer dan ééns deed lachen. Vooral de openingsminuten, waarin we kennis maken met een jonge Aquaman die omgetoverd werd tot superheld, zal ons nog lang bijblijven.
Director James Wan richt zich met Aquaman tot een breed publiek. Hij maakte een film die bestemd is voor jongeren, DC-fans en oudere nieuwkomers die op zoek zijn naar een aangename heldenfilm. De film zit vol humor, we houden in het midden of die steeds bedoeld is, de personages zijn aimabel en de grafische gimmicks druipen van het scherm. Hierdoor blijft er wel één publiek met lege handen achter, en dat zijn de die-hard DC-fans die meer willen dan cheesy humor en een bizar verhaal. Voor hen zijn de dialogen vaak flauw en missen ze de diepgang die echte superhelden hebben. Wij behoren tot de groep van kijkers die zich nog maar een handvol superheldenfilms vergrepen en vinden de lage instapdrempel een absolute meerwaarde. Al moet gezegd dat Curry’s tegenstanders vaak overkwamen als ongeïnspireerd visvoer.
Verdict
Het is moeilijk om geen fan te zijn van Aquaman, maar het is ook moeilijk om voorbij de soms zwakke dialogen en onbedoelde grappen te kijken. Ook de nogal stijve acteerprestaties van de bijrollen, zijn middelmatig. Maar ben je op zoek naar een fijne heldenfilm, dan zorgt Aquaman voor het nodige leedvermaak.
Nu verkrijgbaar op Blu-ray.