Ondergetekende is een liefhebber van films en televisie. Maar is een grote bangerik als het gaat over horrorfilms. Gelukkig zijn er mensen die wel houden van films waarin er meer bloed stroomt dan uit een overgesneden hartslagader. Dankjewel, Johnny Jerre en Tom (Syr00p), om jullie verzamelde proza van de nieuwe Alien: Covenant met ons te delen.
[beautifulquote align=”right” cite=””]De makers hebben kleine teaser-filmpjes online gezet om de personages beter te leren kennen[/beautifulquote]De film begint met een rotvaart. Met andere woorden, vanaf minuut twee breekt er brand uit op een ruimteschip en zijn explosies al van de partij. Vanaf dat moment krijg je het gevoel dat je te maken hebt met een action packed blockbuster. Van de trage opbouw van de vorige Alien-films is geen sprake. En dat is ergens zeker jammer. Hierdoor leer je de personages niet echt kennen en is de band die je met hen krijgt verwaarloosbaar. Zodra er een aantal doden vallen, weet je eigenlijk niet meer wie er nog wél leeft en wie er al het loodje heeft gelegd.
Op zich hebben ze dit aangepakt door in de maanden voor dat de film uitkwam, kleine teaser-trailers uit te brengen met beelden en scènes die niet in de film voorkwamen. Hierdoor weet je dat de crew uit koppels bestond en op missie waren om een kolonie te starten. Heb je deze niet gezien, wordt het nog wel uitgelegd in de film, maar heb je meer het gevoel dat je gewoon voor de leeuwen gesmeten wordt.
De film speelt zich af tien jaar na “Prometheus” en uiteindelijk bevindt de crew van “The Covenant” zich op dezelfde planeet waar Dr. Shaw en David terechtkwamen in hun zoektocht naar hun “Creators”, maar dat verliep niet geheel volgens plan. Je krijgt kleine (en minder kleine) puzzelstukjes voorgeschoteld op een manier die eigenlijk vreemd aanvoelt voor de reeks. Niet echt nodig. Misschien zijn er zelfs teveel puzzelstukjes, wat alleen meer onbeantwoorde vragen achterlaat.
Hommage
Verder zaten er wel kleine verwijzingen in deze film naar de vroegere Alien films en Prometheus. Denk maar aan “ambient noise”, soundtracks en movieprops. Zo had ik ook het gevoel dat het hoofdpersonage (over wie ik hier niet teveel wil vermelden) me deed denken aan Ellen Ripley. Een mooie hommage!
Sommige passages voelen voorspelbaar aan en niet alle puzzelstukjes leken in elkaar te passen. Toch is deze nieuwe Alien een vermakelijke film. De film speelt vanaf 19 mei in de zalen.
Alien: Covenant