[dropcap]Baby[/dropcap] Driver kwam afgelopen zomer in de zalen en wist heel wat positieve reacties te scoren met z’n fenomenale soundtrack en flitsend snelle actie. De film is nu uit op tal van fysieke media en enkele dagen geleden werd aangekondigd dat de film een vervolg zal krijgen.
Baby (Ansel Elgort) heeft sinds hij als kind in een auto-ongeluk zat, last van tinnitus. Om het eeuwige piepgeluid in z’n hoofd te maskeren, luistert hij doorgaans naar muziek via één van z’n vele iPods (eentje voor elke gelegenheid). Daarnaast helpt de voorzichtig geselecteerde muziek hem ook te concentreren bij diefstallen waar hij de getaway driver van dienst is. Een getaway driver om U tegen te zeggen. Baby kan scheuren doorheen de straten van Atlanta, Georgia als de besten.
Baby werkt al een tijd in opdracht van heist mastermind Doc (Kevin Spacey). Nadat hij één van Doc’s auto’s trachtte te stelen jaren geleden, werd hij door Doc gesnapt en doet hij dienst als getaway driver om zijn schuld bij Doc te vereffenen. Nadat we een eerste, tevens succesvolle, roof te zien krijgen, zien we Baby zorgen voor zijn dove pleegouder Joseph (CJ Jones), mixtapes maken van gesprekken die hij opnam en ook leert hij Debora (Lily James) kennen, waar hij meteen halsoverkop verliefd op wordt. Ook zij heeft duidelijk liefde voor muziek en al snel groeit er iets moois tussen de twee.
Baby slaagt er uiteindelijk in zijn schuld te vereffenen. Hij is enorm opgelucht dat hij eindelijk uit het criminele wereldje kan stappen, start als pizzakoerier en de liefde tussen Debora en hem viert hoogtij. Doc is echter overtuigd dat Baby z’n lucky charm was in de heists van de voorbije jaren en verplicht Baby terug voor hem te rijden. Uit schrik dat Doc Debora en zijn pleegvader iets aandoet, stemt Baby met tegenzin in. En dan gaat uiteraard alles mis.
Audiovisueel top
De eerste tien minuten van de film zijn audiovisueel subliem. Zo fantastisch genietbaar dat we meermaals gekeken hebben. De eerste vijf minuten knalt de muziek doorheen Baby’s iPod terwijl die op z’n collega’s wacht die de eerder genoemde roof uitvoeren. Wanneer z’n collega’s aangesneld komen en instappen, start er een spectaculaire achtervolging tussen hen en tal van politiewagens. De muziek, het camerawerk, de omgevingsgeluiden en de actie zijn stuk voor stuk van dergelijke kwaliteit dat de eerste minuten om van te smullen zijn.
En dan komen de volgende vijf minuten. Vijf minuten waarin Baby doorheen de stad stapt, vier koffie’s koopt en ze naar het HQ van Doc brengt. Niks spectaculairs, ware het niet dat alles tot in de puntjes is afgestemd op de muziek. Regisseur Edgar Wright nam hier speciaal een choreograaf voor aan om de acteurs zo juist mogelijk op het ritme van de muziek te laten bewegen. En niet alleen het acteerwerk is afgesteld op de soundtrack, ook al de rest. Het belletje van de koffiezaak, een vrouw die aan de bankautomaat haar pincode intikt, een politiesirene, Baby die een muziekzaak passeert en net wanneer een trompet klinkt, hij ter hoogte van een trompet staat en er vlak voor luchttrompet speelt. Alles, maar echt alles werd zo sterk gesynchroniseerd met de soundtrack dat het een deugddoende perfectie bereikt.
Nowhere to run, baby, nowhere to hide
De film haalt die perfectie niet meer nadien. Men komt nog dichtbij, maar de film richt zich vanaf dan meer op het plot. Verwacht wel nog steeds veel spectaculaire achtervolgingen en heel wat opwindende actie. Nog steeds ondergedompeld in prachtige nummerkeuzes. Denk dan aan Bellbottoms (The Jon Spencer Blues Explosion) en Harlem Shuffle (Bob & Earl) waar het allemaal mee begint. Maar ook Nowhere to Run (Martha and the Vandellas) en Tequila (The Button Down Brass) schitteren. De mixtape die aan bod komt werd gemaakt door Kid Koala, een canadese DJ die erg sterk is in turntablism. Het plot van de film is wellicht niet het meest originele, maar het wordt goed aan de man gebracht met appetijtelijke beelden en sterk acteertalent.
Regisseur en schrijver van dienst is zoals we eerder al lieten vallen: Edgar Wright. Hem kan je kennen van Scott Pilgrim vs. The World, maar ook van de zogeheten Three Flavours Cornetto filmtrilogie: Shaun of the Dead, Hot Fuzz en The World’s End. Heel wat komedische films dus op z’n palmares, maar met Baby Driver slaat hij een andere weg in. Baby Driver is de combinatie van een actiefilm en een romantische musical. Muziek is namelijk erg prominent aanwezig. Baby Driver heeft een sublieme soundtrack dat voor een groot deel deel uitmaakt van het verhaal.
Wat met Kevin Spacey?
Ansel Elgort is erg geloofwaardig in de huid van Baby. Kevin Spacey levert als Doc ook goed werk, al moeten we wel eerlijk zijn dat de rol ook gewoonweg wel erg goed in z’n straatje past. En we kunnen er natuurlijk niet omheen: zoals jullie wellicht weten, wordt Kevin Spacey beschuldigd van seksuele avances bij een minderjarige, seksuele intimidatie en nog allerlei grensoverschrijdende gedragingen. Zo werd hij sindsdien al vervangen door een andere acteur in Ridley Scott’s All the Money in the World (beelden werden opnieuw opgenomen met Christopher Plummer) en Netflix wil Spacey niet langer in de topreeks House of Cards. Gelukkig voor Wright dat Baby Driver reeds uit was wanneer Spacey van z’n voetstuk viel, want het had dus duidelijk wel eens gevolgen kunnen hebben op de bioscoopbezoeken. Wat de aantijgingen met de DVD- en Bluray-verkoop zullen doen is afwachten.
Andere bekende namen die we nog niet opsomden zijn John Hamm, Jamie Foxx en Jon Bernthal die allemaal criminelen spelen, waarvan Hamm en Bernthal het meeste uitblinken. Debora wordt vertolkt door Lily James en ook zij doet dat goed.
Koop hier
[…] Lees verder op mensroom.be. […]