Supermassive Games heeft met ‘The Dark Pictures Anthology’ een unieke reeks gecreëerd waardoor ze zichzelf alle vrijheid kunnen gunnen. Is het deze keer wederom een succes of het is een jumpscare te veel? Jeremy Blommaert
Supermassive Games staat gekend om hun sterk intro’s, zowel in Until Dawn als Man Of Medan grepen ze telkens de speler bij de keel. Het legt de verantwoordelijkheid van een andermans leven in jouw handen. Hoe reageer jij? Het kan allesbepalend zijn. Een boodschap die ze met de intro nog duidelijker willen maken dan in de eerdere delen. Na de intro moet je even bekomen. Dan ga je verder, je volgt het verhaal en bouwt een band op met de personages.
Zoals in eerdere delen zijn de meest griezelige delen, de delen waar je groep split. Deze groep bestaat uit een professor en enkele studenten. Een indrukwekkende cast waarbij één van hen, Andrew, een verleden in de Mazerunner heeft. Zoals ik al zei is het spel het meest eng wanneer de groep uit elkaar gaat. Doorheen je avonturen kom je op verschillende plekken terecht die steeds meer de haren op je armen doen rechtstaan.
diepgaand en keuzerijk
Zoals ieder deel kan je in ‘Little Hope’ ook verschillende keuzes maken. Zowel in het vinden van items als conversaties, beide zullen een invloed op het spel hebben. Door het verkennen van gebieden kan je jezelf ook voordelen bezorgen. Op deze manier wordt het verkennen beloond en voelt het niet nutteloos aan. Je kan in het spel ook makkelijk herkennen wanneer je op het punt staat van ‘no return’ dit herken je aan de pijltjes bij een voorwerp.
Het verhaal sleurt je doorheen de spookstas Little Hope en daar ontdek je haar geschiedenis. Deze is iets wat luguber en is gelinkt aan je personages. De manier waarop en enkele andere zaken zal ik voor jullie beleving behouden.
movie night
Net zoals in ‘Man Of Medan’ is er in dit deel ook weer multiplayer beschikbaar. Wederom in de vorm van ‘Movie Night’. Je kan samen met een andere vriend of online het verhaal spelen. Je kiest je personage en van daaruit vertrekt het verhaal. Het coole is dat je simultaan, maar toch apart speelt. Zo kan je in de praktijk het verhaal sneller uitspelen. Al is dit ook een leuk gegeven om het samen te spelen met iemand anders. Mocht je het verhaal nog niet kennen, is dit de ultieme ervaring. Zo kan je achteraf wisselen en zie je wat de andere heeft moeten doorstaan.
Het verhaal biedt heel wat mogelijkheden en keuzes. Afhankelijk van welke keuze je maakt krijg je bepaalde consequenties. Het spel nodigt uit om verschillende keren uit te spelen. Zoals in vorige delen is het met ‘Little Hope’ ook echt aan te raden. Wil je wat griezelen online of samen op de bank? Dan is deze titel absoluut iets voor jou. M
