Racen met trucks. Het klinkt niet zo sexy als racen met een F1, een Corvette of een Lamborghini Countach, maar kampioenschappen worden al sinds 1985 georganiseerd en ze hebben een grote, loyale fanbase. Net zoals in de Amerikaanse raceklassen kunnen de fans ook hier dicht bij hun idolen komen. Sterker nog, de gehele racetruck-community verbroederd onder de hashtag #OneTruckFamily.
Sinds 2006 bestaat het huidige formaat als het officiële FIA European Truck Racing Championship. Als ex-racer, race-fan van alles met vier en twee wielen, én fervent race-gamer, kijk ik er al jaren naar uit om met racetrucks aan de slag te kunnen op de console. Met veel enthousiasme en vol goede hoop stap ik in de hoge cabine en start de motor.
Terug achter de schoolbanken
Ik selecteer onmiddellijk de carrièremode maar daar word ik niet opgewacht door een pit-crew maar door een rijinstructeur! In de andere modes kan je gelijk de baan op, maar als je een carrière wil beginnen zal je verplicht eerst de nodige rijvaardigheidstests met succes moeten afleggen. Een vergelijking met de Gran Turismo reeks is hier snel gemaakt, dus dat is alvast veelbelovend. De tests zijn leuk en vooral broodnodig om te leren hoe een mastodont van meer dan vijf ton in een competitief tempo over de baan te kunnen laten jakkeren. Eenmaal je licentie gehaald kan je aan de slag in niet alleen het ETRC maar ook in de World Series. In die laatste zijn de trucks, net zoals in het ETRC, begrensd tot 160 km/u, maar hebben een betere acceleratie en een heel ander weggedrag.
Lang weekend
Een raceweekend vergt heel wat uithoudingsvermogen. Er zijn vier races per event, twee op de 1e dag en twee op de 2e dag. Elke dag heeft een vrije training, een kwalificatie en een superpole. Deze bepalen de grid van de 1e race op de dag. De 2e race van die dag wordt gestart met een omgekeerde top 8 van de 1e race. De lengte van de races staat standaard op 100%, ik raad aan om die, zeker in den beginne, op een lager percentage te zetten.
Nijlpaard met een attitude
Eenmaal op de baan vraagt wat aanpassing. Schakelen, accelereren, remmen, sturen, het gaat allemaal heel anders dan wat je gewend bent. Wanneer het in andere games lijkt alsof je met een volbloed renpaard onderweg bent, dan krijg je nu het gevoel dat je op een nijlpaard zit … maar wel eentje met een positieve attitude. De trucks in het ETRC rijden wat lichtvoetiger en nodigen vaak uit tot een 4-wiel, excuseer, 6-wiel drift. De bolides in de World Series zijn krachtiger maar ook zwaarder, wat een heel andere besturingsaanpak vereist.
Je remmen moet je tussen, of bij voorkeur, tijdens, het remmen koelen met water om ze zo efficiënt mogelijk te kunnen benutten. Bovendien kun je je oververhitte remmen beschadigen, wat de remkracht zeker niet ten goede komt. Omdat de watertank met koelwater niet ongelimiteerd is, wordt dit een extra factor die je tijdens een race strategisch zal moeten benaderen.
Hard racen met een hart
Wanneer je eenmaal door de korte gewenningsperiode heen bent zal je merken dat je je midden in een volbloed racegame bevindt. De race actie is om van te smullen en houd je op het puntje van je Recaro zetel tot aan de finish. Ik stel voor de om de AI-tegenstand op de moeilijkste graad te zetten, anders gaat het na verloop van tijd te makkelijk worden. De AI is niet zozeer “hard” te noemen maar eerder “meedogenloos”. Je concurrenten hebben ballen in verhouding tot hun trucks, maar gelukkig maken ook zij een occasioneel foutje waar je kan van profiteren. Al gaat het misschien niet zo snel als je gewend bent in andere racegames, het blijft een uitdaging om je truck veilig aan een acceptabel tempo door de bochten te krijgen en ik betrapte mezelf er op dat ik tijdens het racen met een glimlach op mijn gezicht aan het spelen was.
Toch gaat de AI zich af en toe vergalopperen. Zo ging een gedubbelde truck plots zijn positie beenhard verdedigen alsof hij nog mee deed om de prijzen. Op een ander moment bij de start leek iedereen op de grid in slaap gevallen en soms ging er eentje voor me in de ankers midden op het rechte stuk. Ik vermoed dat hij een sticker met “ik rem voor dieren” had, dus dat is oké.
Waar ben ik?
Extra leuk is dat je op een aantal totaal andere officiële circuits racet die je in andere games niet hebt. Zo heb je listige baantjes zoals de soepele en snelle Slowakia Ring, het technische Most of het Belgische Zolder. Het is verfrissend om eindelijk nog eens een keertje een nieuwe lay-out te kunnen ontdekken. Maar ook de bekendere tracks komen aan de orde, zoals het Le Mans (Bugatti) circuit en Laguna Seca. De corkscrew met een truck is een heel andere beleving dan met een Ford Mustang! Het is dan een trucketrekker in plaats van een kurketrekker.
Ruimte voor verbetering
Grafisch is het spel aan de goede kant van de middelmaat. Het schademodel beperkt zich visueel tot een gebarsten voorruit, maar ook de prestatie van je besturing, motor of remmen kan lijden onder wangedrag. De info tijdens de races zou wat uitgebreider mogen en de timing van een gelimiteerd aantal aanwijzingen uit de pits zijn vaak een beetje “ongelukkig”. De omringende toeters en bellen mogen de volgende keer wat aandacht want een opvolger verdient deze nieuwe franchise zeker omdat de game in de kern alles heeft wat je van een goede racegame anno 2019 mag verwachten. Kudos voor de ontwikkelaars, het smaakt naar meer.
Hou je van oogverblindende snelheden en bling-bling macho voertuigen, dan is deze FIA European Truck Racing Championship wellicht niet voor jou. Ben je echter een pur-sang racer die wat nieuws wil, dan is dit de leuke, verfrissende en spannende racer waar je op zat te wachten. Links en rechts kunnen er nog wat puntjes op de “i” gezet worden maar ik heb genoten om FIA ETRC aan de tand te voelen. Ik hoop van harte dat deze game het draagvlak heeft om zich met een opvolger te bewijzen als een topper in spé.
★★★★☆