Meer dan twaalf jaar lang moesten de liefhebbers van Kingdom Hearts wachten op een langverwacht vervolg. Er verschenen dan wel verschillende remasters en spin offs, maar een volwaardig deel drie ligt pas sinds februari op de planken.
Het huwelijk tussen Final Fantasy en Disney is er eentje zoals in de sprookjes: de helden uit de bekende RPG-reeks ontmoeten er Donald Duck, Goofy en alle andere bekende tekenfilmfiguurtjes. Echt moeilijk om hierdoor gecharmeerd te raken is het niet. Toch is het handig om even verder te lezen, vooral voor de gamers die denken zich in een magisch sprookjesavontuur te storten. Magie is er zeker wel, al gaat de game er wel van uit minstens Kingdom Hearts 2 gespeeld te hebben. En zelfs spelers die de eerste twee delen mochten ervaren, zullen zo nu en dan tegen een muur van complexiteit botsen.
Verhaal
Zoals vermeld is het verhaal redelijk stevig om volgen. Je kruipt in de huid van protagonist Sora en krijgt de hulp van Goofy en Donald Duck, om al vechtend en reizen naar verschillende Disneywerelden Xehanort te verslaan. Hij is een machtige vijand die van plan is om de wereld naar zijn hand te zetten. Hij krijgt op zijn beurt dan weer de hulp van de Heartless. Elk gebied heeft zijn eigen vijanden, die we in herkennen uit het verhaal. Qua afwisseling van geanimeerd gespuis kan dat wel tellen. Ook al is dit belachelijk kort om het complete verhaal uit de doeken te doen, de verhaallijn ontdek je best zelf. Dat is een bevel! Vooral naar het einde toe wordt het een soepje van jewelste.
Waar je dan wel vanaf minuut één mee vertrokken bent, is de wijze waarop de gevechten verlopen. Sora draagt een wapen, de Keyblade, waarmee hij al hakkend door de levels gaat. Het is niet meer dan rammend op je controller drukken. Af en toe verschijnt er een knap cinematisch filmpje om de sleur doorbreken. Wel beweegt Sora nu vloeiender dan ooit tevoren en kunnen delen van de omgeving gebruikt worden om vijanden te verschalken of op hoger gelegen delen van het leven te geraken.
De makers hebben geprobeerd om aan de hand van minigames voor wat meer variatie te zorgen. Die kom je tegen in de vorm van kookspelletjes in de vorm van retrospellen uit de goede oude tijd. Het tot een goed einde brengen van deze spellen, geven je tijdelijk meer energie in de game. Wanneer je ze allemaal tot een goed einde brengt, speel je een Keyblade vrij met unieke krachten.
Pixar
Voor het eerst komt ook Pixar zich met Kingdom Hearts moeien. Het tekenfilmhuis brengt onder andere de wondere werelden van Toy Story en Monsters, Inc. naar de game die het daarvoor alleen met figuren uit Square Enix en Disney moest stellen. Deze toevoeging zorgt voor nog meer nostalgie en het is een blij weerzien met kindersterren als Woody en Buzz Lightyear.
Conclusie
Kingdom Hearts 3 is een Keyblade dat snijdt aan twee kanten. Natuurlijk zit het audiovisueel ongelofelijk snor en is er meer sfeer te vinden dan in welke videogame dan ook. Bekende figuren passeren voortdurend de revue en referenties zijn voor de echte Disney- en Pixar-fans enorm fijn om te ervaren. Maar wanneer je alles gametechnisch bekijkt, hadden we liever een minder een hoge instapdrempel gezien voor beginnende spelers. Vooral jongere gamers en nieuwkomers in de reeks zullen het moeilijk hebben om het verhaal te volgen. Met Goofy en Donald Duck in de hoofdrol, verliezen de makers hier toch flink wat krediet. Ook zijn de gevechten wat aan de eentonige kant en is er nauwelijks afwisseling op de manier waarop je de Heartless naar de tekenfilmhemel stuurt.