Aangenaam, ik ben Freya: 30 jaar, geen vast inkomen, geen huis, geen relatie, geen kinderen, een bijna lege spaarrekening en dus volgens de standaarden van deze maatschappij, niet het grootste succes. Freya Broos
Naar mijn eigen standaarden vind ik alles wel ok. Ik heb altijd exact gedaan wat ik wou doen. Geleefd zoals ik wou leven, naar mijn hart, en ook wel heel vaak in situaties beland waarvan ik dacht ‘well, that escalated quickly’. Ik hou van de natuur, rust, verkondig overal de boodschap van de liefde en uiteraard komt er geen vlees meer in mijn frigo. Anderzijds bezorgt het geluid van een Audi RS6 mij wel een klein oorgasme. Op mijn 28 had ik alle landen in de wereld bezocht die ik wou bezoeken. Hoe stoer zou je me nog vinden als ik nu zou zeggen dat dat Luxemburg en Italië was.
geitenwollensokken
Behalve een flauw afkooksel van Indiana Jones ben ik eigenlijk ook wel heel gevoelig. Ik ben een oxymoron op mezelf. Ik stel mezelf veel te veel existentiële vragen en ben de romantische ziel die houdt van roadtrips en een hele nacht euh, praten. Only missing: M/F to share sunset with. Mijn feministische kant probeert dat gemis wat te compenseren met emancipatisch gedachtegoed, zo sla ik af en toe eens een nagel in de muur, kan ik kaartlezen en kan ik u met lichte trots uitleggen wat een sperdifferentieel doet.
Ik eet ijs met een grote lepel, neig nogal naar de Oosterse filosofieën, en mijn hippie zieltje loopt graag op blote voeten en denkt dat het thuis ook het strand van Bredene is. Geitenwollensokken behoren nog niet tot mijn kleerkast maar mijn tandenborstel is wel al van bamboe. Trouwens, Ik vind dat niet bezig zijn met het milieu zo niet van deze tijd is. Eerlijkheid vind ik een prioriteit. Hoe rauwer, hoe beter. Zoals wanneer je eens goed over het asfalt hebt geschuurd tijdens het skaten en je de volgende keer echt niet meer gaat vergeten om die knielappen aan te doen.Maar bovenal hou ik verdomd veel van de wereld. Ik hou van de wereld zien en ik probeer er op mijn manier, idealistisch als ik ben, er een betere wereld van te maken.
leef
Maar bon, ik kreeg dus onlangs een berichtje van Meroo om te vragen of ik een column voor hen wil schrijven. Ik heb vreugdedansjes gedaan (in mijn Eva kostuum uiteraard, want op mijn 30 kan ik dat nog), want ergens op regelmatige basis mijn visie op de wereld verkondigen, daar droom ik nu al jaren van. Dat mij dat nul euro ging opleveren zat toen wel niet in mijn droom, maar zijn alle kunstenaars niet zo begonnen? Leven voor de passie. Ik zal dat ook zo proberen verkopen aan mijn huurbaas volgende maand.
Zodus, mijn visie op de wereld die uw leven gaat veranderen: blijkt, zo op uw 30, dat alles waar ze u voor gewaarschuwd hebben echt wel klopt. Het leven gaat écht wel sneller wanneer je ouder wordt. Verdomme (lees hardop met luide stem en sla eens op tafel), leef toch. Laat u inspireren, aanbid, bemin, maak fouten, groei, voel u klein, maar voel u ook vooral groot, maar niet arrogant. Zoek het geluk. Accepteer het ongeluk. Maar leef. Het leven is te kort om dat niet te doen.
Zo, alle clichés zijn nu wel weer uit de kast gehaald. Dan kunnen we dat al overslaan volgende keer.
Tot snel.
Liefs,
meer op www.freyabroos.com