Het was muisstil in de bioscoop toen de aftiteling van BlacKkKlansman op het grote scherm verscheen. Dat is iets dat zelden gebeurt, zeker wanneer je je bedenkt dat je drie minuten daarvoor nog met z’n allen aan het lachen was. Typerend voor het verloop van de film, die vaak hilarisch was en op andere momenten bloedserieus en indrukwekkend.
BlacKkKlansman is een film geregisseerd door Spike Lee. In dit op waargebeurde feiten gebaseerde verhaal, vertolkt John David Washington de rol van Ron Stallworth, een zwarte politieman die eind jaren 70’ toetreedt tot het korps van Colorado Springs. In deze tijd, waarin racisme een groot probleem was en waar de blanke agenten er niet goed opstodnen, zou hij het verschil gaan maken.
Undercover
Nadat Stallworth zijn voorkeur om als undercoveragent te werk te gaan bekend maakt, komt hij al snel in contact met de lokale afdeling van de Klu Klux Klan en krijgt hij zelfs de kans om lid te worden. Uiteraard wil hij hier in meegaan om de organisatie te infiltreren, maar vanwege het feit dat hij zelf zwart is kan hij er niet naartoe, waardoor zijn blanke collega Flip Zimmerman (Adam Driver), die nota bene Joods is, onder zijn naam naar de fysieke ontmoetingen zal moeten gaan.
De combinatie Stallworth aan de telefoon en Zimmerman tijdens de daadwerkelijke ontmoetingen zorgt voor hilarische en ongemakkelijke momenten. Zimmerman moet immers hetzelfde klinken als Stallworth aan de telefoon om niet herkend te worden, maar moet zich tevens op profileren als iemand die walgt van bijna alles dat niet Amerikaans is. Daarnaast moet Stallworth zelf proberen niet als een zwarte man over te komen aan de telefoon.
Dubbel
Stallworth bouwt vlak na zijn benoeming als agent een relatie met de jonge donkere vrouw Patrice Dumas (Laura Harrier) op. Zij zet zich fanatiek in tegen racisme en komt op voor de rechten van donkere mensen in de tijd. Met name de agenten, die zich schuldig maken aan allerlei racistisch en discriminerend gedrag, moeten het ontgelden, waardoor Stallworth in een lastig pakket komt te zitten.
Waargebeurd vs. Fictie
Het pad dat tijdens de film bewandeld wordt is een riskante. BlacKkKlansman is grotendeels gebaseerd op de waargebeurde feiten, maar tegelijkertijd zijn er ook actierijke scenes aan de film toegevoegd die nooit echt hebben plaatsgevonden. Uiteraard bieden deze scenes de kijker meer plezier en beleving tijdens de film, maar zijn ze tevens in staat je gedachten en je beeld over deze gebeurtenissen onterecht te beïnvloeden.
De boodschap dat racisme nog steeds een probleem is wordt ontzettend duidelijk gemaakt in BlacKkKlansman. De kijker wordt geconfronteerd met de ziekelijke gedachten van bepaalde personages en de intense haat jegens bepaalde rassen die ze met zich meedragen. Aan het eind word je zelfs geconfronteerd met beelden van protestmarsen uit het hedendaagse tijdperk en die maken behoorlijke indruk.
Conclusie
BlacKkKlansman is een indrukwekkende film met een duidelijke boodschap die na de aftiteling nog wel even in je hoofd blijft rondspoken, maar is tegelijkertijd een film die je regelmatig zal laten lachen.